اجرای میکروسمنت روی سطوح مختلف: آیا میکروسمنت روی هر سطحی می‌نشیند؟
میکروسمنت تقریباً روی هر سطح به شرطی که ناپایدار یا متحرک نباشد ( حرکت و لرزش نداشته باشد) با زیرسازی درست اجرا می‌شود: کاشی، سنگ، گچ، بتن ، شیشه، پارکت و حتی پارچه . اما هر کدام از این سطوح، زبان شیمیایی و فیزیکی خاص خود را دارند. یکی تشنه (جاذب) است، دیگری نفوذناپذیر. یکی منبسط می‌شود، دیگری ثابت می‌ماند. اگر به زبان آنها صحبت نکنیم، نتیجه موفقیت آمیز نخواهد بود. در این راهنمای جامع، به بررسی اجرای میکروسمنت روی انواع سطوح و سوالات زیر می پردازیم:
یک سطح ایده‌آل برای اجرا چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟
چالش‌ها و راهکارهای اجرای میکروسمنت روی انواع سطوح مثل کاشی، گچ و بتن چیست؟
چه زمانی باید صادقانه بگوییم «نه، این سطح مناسب اجرای میکروسمنت نیست نیست»؟
هدف ما این است که شما در پایان این مطلب، با دیدی کاملاً شفاف نسبت به سطوحی که می توان میکروسمنت را روی آن ها ایجاد کرد، بتوانید راحت تر نسبت به انتخاب میکروسمنت به عنوان متریال نمای فضای موردنظرتان تصمیم بگیرید.
یک قدم به عقب: میکروسمنت دقیقاً چیست و چرا انقدر تطبیق‌پذیر است؟
قبل از اینکه به جزئیات فنی اجرای میکروسمنت روی سطوح مختلف بپردازیم، مهم است بدانیم که این متریال چیست.
به طور خلاصه، میکروسمنت یک پوشش پلیمری-سیمانی پیشرفته است که به لطف فرمولاسیون خاص خود، با ضخامت بسیار کم، چسبندگی فوق‌العاده و مقاومت بالا را فراهم می‌کند. همین ویژگی‌ها به آن اجازه می‌دهد تا بر خلاف سیمان سنتی، روی سطوح متنوعی بنشیند.
اگر به تازگی با این متریال آشنا شده‌اید، پیشنهاد می‌کنیم ابتدا راهنمای جامع ما درباره اینکه میکروسمنت چیست را مطالعه کنید تا با یک دید کامل و بنیادی، ادامه این بحث فنی را دنبال کنید.
یک سطح ایده‌آل برای میکروسمنت چه ویژگی‌هایی دارد؟
کیفیت نهایی میکروسمنت، بیش از آنکه به لایه‌های رنگ و بافتی که شما می‌بینید وابسته باشد، به سلامت و آمادگی لایه‌ای سطح زیرین بستگی دارد. ما همیشه این مثال را برای مشتریان خود به کار می‌بریم: میکروسمنت مانند یک پارچه ابریشمی گران‌بهاست. اگر این پارچه را روی یک میز شیشه‌ای صاف پهن کنید، شکوه خود را به نمایش می‌گذارد. اما اگر همان پارچه را روی یک میز چوبی ناهموار و پر از تراشه بیندازید، تمام عیوب سطح زیرین، خود را نمایان خواهند کرد.
یک سطح مناسب میکروسمنت باید سه ویژگی حیاتی و غیرقابل مذاکره داشته باشد:
1.استحکام و ثبات: سطح زیرین باید کاملاً ثابت، محکم و بدون هرگونه لرزش یا انعطاف باشد. میکروسمنت یک پوشش سخت است. اگر سطح زیرین آن، مانند یک کف چوبی که هنگام راه رفتن بازی می‌کند، حرکت داشته باشد، این تنش به لایه‌های میکروسمنت منتقل شده و به مرور زمان باعث ایجاد ترک‌های مویی خواهد شد. در واقع، پاسخ به این سوال که آیا میکروسمنت ترک می‌خورد؟ ، بیش از هرچیز به کیفیت آماده‌سازی سطح بستگی دارد.
2.قابلیت چسبندگی: سطح باید بتواند لایه‌های میکروسمنت را به خوبی به خود جذب کند. سطوح بیش از حد صیقلی و غیرجاذب (مانند کاشی‌های لعاب‌دار) یا سطوح سست و پودری (مانند گچ کهنه)، بستر مناسبی برای چسبندگی نیستند. اینجاست که پرایمرها و تکنیک‌های آماده‌سازی، نقشی حیاتی به عنوان پل ارتباطی بین دو سطح ایفا می‌کنند.
3.صافی و یکنواختی: میکروسمنت برای پر کردن چاله‌ها و ناهمواری‌های عمیق طراحی نشده است. هرگونه موج، فرورفتگی یا برآمدگی قابل توجه، باید پیش از شروع کار با مواد ترمیمی مناسب برطرف شود. در غیر این صورت، این نواقص در نورپردازی نهایی کاملاً مشخص خواهند بود.
با درک این سه اصل، حالا می‌توانیم به سراغ سطوح مختلف برویم و ببینیم چگونه آنها را برای میزبانی از میکروسمنت آماده می‌کنیم.
راهنمای عملی برای اجرای میکروسمنت روی سطوح مختلف
در این بخش، به بررسی اجرای میکروسمنت روی رایج‌ترین سطوح، چالش‌های منحصر به فرد آنها و راهکارهای تخصصی برای آماده‌سازی‌شان می‌پردازیم.
۱. اجرا روی گچ
دیوارهای گچی، رایج‌ترین بستر در فضاهای داخلی هستند.گچ، «بسیار جاذب آب» و «گردزا» است. اگر روی گچ دست بکشید و دستتان سفید شود، یعنی یک لایه ضعیف روی آن وجود دارد که مانع چسبندگی میکروسمنت می‌شود.
روش اجرا: ابتدا با یک پرایمر ، سطح گچ را تثبیت و نفوذپذیری آن را کنترل می‌کنیم. پس از ترمیم ترک‌های احتمالی با بتونه ، یک لایه مش فایبرگلاس سراسری را به وسیله دو دست از میکروسمنت دانه متوسط (Microcement Mid یا میکرومید) اجرا کرده تا یک بستر مسلح و ضد ترک ایجاد شود. سپس نوبت به اجرای بافت و رنگ نهایی، و در انتها یک دست پرایمر دیگر و وارنیش محافظ می‌رسد.
2. اجرا روی کاشی، سرامیک و سنگ
این سطوح معمولا «غیرجاذب»، «صیقلی» و «دارای بندکشی» هستند برای همین تقریبا در یک دسته اجرایی قرار میگیرند.
روش اجرایی: قبل از هرچیز، باید از محکم بودن تمام کاشی‌ها اطمینان حاصل کرد. سپس برای از بین بردن هرگونه چربی، سطح باید کاملاً تمیز شود. مرحله بعدی، پر کردن بندکشی‌هاست تا یک سطح کاملاً صاف به دست آید. برای این کار از بتونه کاسماتیک استفاده می‌شود. پس از پر کردن کامل بندها، یک دست پرایمر اجرا می شود تا چسبندگی لایه‌های بعدی تضمین شود. سپس مش فایبرگلاس تثبیت شده با دو دست میکروسمنت مید و در ادامه تکسچر و رنگ اجرا می‌شود.
نکته کلیدی، انتخاب وارنیش نهایی (پلی‌یورتان برای فضاهای مرطوب و اکریلیک برای فضاهای خشک) است.
نکته کلیدی در انتخاب لاک: اگر این سطوح در فضای مرطوب مانند حمام یا استخر باشند، در انتهای کار حتماً از وارنیش پلی‌یورتان (پایه آب یا حلال) برای آب‌بندی کامل استفاده می‌کنیم. در فضاهای خشک داخلی، وارنیش اکریلیک یا حتی واکس های محافظتی کفایت می‌کند.
3. اجرا روی سطوح سیمانی
سیمان یک بستر عالی است، اما باید بدانیم با کدام نوع آن روبرو هستیم. سیمان نرمه‌کشی شده یا سیمان آستر (سیمان سیاه)؟
الف)سیمان نرمه‌کشی شده(سطح صاف): این سطح ایده‌آل است، به شرطی که کاملاً صاف و بدون موج (شمشه‌کش) باشد.
روش اجرایی : فرآیند بسیار شبیه به اجرای کاشی است. ابتدا یک دست پرایمر، سپس اجرای مش فایبرگلاس به وسیله دو دست میکروسمنت دانه متوسط (Mid) و در نهایت آماده‌سازی برای اجرای تکسچر و رنگ.
ب)سیمان آستر یا سیمان سیاه (سطح زبر): این سطح به دلیل عدم نرمه‌کشی، پر از حفره و منافذ است.
روش اجرایی : در اینجا یک مرحله کلیدی اضافه می‌شود. قبل از هر کاری، ابتدا با یک یا دو دست از میکروسمنت دانه درشت (Base) تمام منافذ سطح را پر کرده و آن را یکدست می‌کنیم. پس از آن، مراحل بعدی یعنی اجرای مش با میکروسمنت Mid و ادامه کار، دقیقاً مانند سیمان نرمه‌کشی شده خواهد بود.
3. اجرا روی سطوح سیمانی
سیمان یک بستر عالی است، اما باید بدانیم با کدام نوع آن روبرو هستیم. سیمان نرمه‌کشی شده یا سیمان آستر (سیمان سیاه)؟
الف)سیمان نرمه‌کشی شده (سطح صاف): این سطح ایده‌آل است، به شرطی که کاملاً صاف و بدون موج (شمشه‌کش) باشد.
روش اجرایی : فرآیند بسیار شبیه به اجرای کاشی است. ابتدا یک دست پرایمر، سپس اجرای مش فایبرگلاس به وسیله دو دست میکروسمنت دانه متوسط (Mid) و در نهایت آماده‌سازی برای اجرای تکسچر و رنگ.
ب)سیمان آستر یا سیمان سیاه (سطح زبر): این سطح به دلیل عدم نرمه‌کشی، پر از حفره و منافذ است.
روش اجرایی : در اینجا یک مرحله کلیدی اضافه می‌شود. قبل از هر کاری، ابتدا با یک یا دو دست از میکروسمنت دانه درشت (Base) تمام منافذ سطح را پر کرده و آن را یکدست می‌کنیم. پس از آن، مراحل بعدی یعنی اجرای مش با میکروسمنت Mid و ادامه کار، دقیقاً مانند سیمان نرمه‌کشی شده خواهد بود.
۴. اجرا روی شیشه
شیشه یک سطحی است با ویژگی های «کاملاً نفوذناپذیر»، «بدون حفره» و «فاقد انبساط و انقباض حرارتی».
روش اجرایی: پس از اجرای یک پرایمر بسیار قوی، دو دست میکروسمنت Mid را بدون مش اجرا می‌کنیم (زیرا مش پیوند پایداری با شیشه برقرار نمی‌کند). این زیرسازی مستحکم، بستر را برای لایه‌های اصلی و تکسچر نهایی آماده می‌کند که در مجموع یک فرآیند چهار لایه زیرسازی را تشکیل می‌دهد.مانند کاشی، بسته به اینکه شیشه در فضای خشک یا مرطوب قرار دارد، از لاک اکریلیک یا پلی‌یورتان استفاده می‌شود.
۵. اجرا روی کامپوزیت
کامپوزیت یک آلیاژ فلزی است. ویژگی آن «عدم چسبندگی با مواد سیمانی» و «داشتن انبساط و انقباض حرارتی» است.
روش اجرایی: تفاوت اصلی در روش اجرای مش است. در اینجا، مش فایبرگلاس را مستقیماً به وسیله پرایمر (و نه میکروسمنت) به سطح کامپوزیت می‌چسبانیم تا مشکل عدم اتصال مواد سیمانی به این آلیاژ فلزی را حل کنیم. این کار برای کنترل انبساط و انقباض حرارتی کامپوزیت ضروری است. سپس لایه‌های میکروسمنت روی این بستر اجرا می‌شوند
به زودی برای هر کدام از این سطوح یک ویدئو آموزشی در سایت قرار خواهیم داد که شما بتوانید به صورت عملی با ویدئو آموزشی هم اجرای میکروسمنت روی سطوح مختلف را مشاهده کنید.
چرا روی کامپوزیت مش لازم است اما روی شیشه نه؟
چون کامپوزیت به دلیل ساختار فلزی، انبساط و انقباض دارد و مش این تنش‌ها را کنترل می‌کند. اما شیشه این ویژگی را ندارد و همانطور که گفته شد، مش به آن نمی‌چسبد. این درک عمیق از رفتار مواد، تفاوت یک اجرای حرفه‌ای را رقم می‌زند.
متریال مورد نیاز
آیا می‌خواهید بدانید برای پروژه شما دقیقاً چقدر مواد اولیه نیاز است؟ از ابزار آنلاین و رایگان محاسبه متریال میکروسمنت ما استفاده کنید. در این صفحه نسبت به بافتی که برای پوشش نهایی میکروسمنت خود انتخاب می کنید ، میزان متریال مورد نیاز به شما نشان داده می شود.
خط قرمزها: چه سطوحی برای میکروسمنت مناسب نیستند؟
با وجود انعطاف‌پذیری بالای میکروسمنت، سطوحی هم وجود دارند که اجرای این پوشش روی آنها منطقی یا ممکن نیست:
سطوح با رطوبت بالارونده فعال: سطوحی که به طور مداوم از پایین دچار نفوذ آب هستند (مثل کف زیرزمینی که عایق‌بندی مناسبی ندارد).
سطوح با حرکت و لرزش زیاد: مانند کف‌های چوبی که به شدت بازی می‌کنند یا دیوارهای جداکننده سست.
سطوح ساختاری ناپایدار: هر سطحی که از نظر سازه‌ای مشکل داشته باشد، باید ابتدا تعمیر اساسی شود.
سطوح آلوده به مواد شیمیایی نفوذکننده: سطوحی که به شدت به روغن یا مواد شیمیایی آغشته شده‌اند و امکان پاکسازی کامل آنها وجود ندارد.
جمع‌بندی: آیا اجرای میکروسمنت روی هر سطحی ممکن است؟
پس، در پاسخ به سوال اولمان «آیا میکروسمنت روی هر سطحی قابل اجراست؟»؛ پاسخ این است: بله، روی تقریباً هر سطح پایداری، به شرط آنکه با دانش و تخصص، به درستی انجام شود.
وقتی شما برای مشاوره به ما در پیشروصنعت مراجعه می‌کنید، اولین کاری که ما انجام می‌دهیم، بازدید و ارزیابی دقیق سطح اجرای میکروسمنت شماست. ما به شما خواهیم گفت که چه کارهایی لازم است، چرا لازم است و این فرآیند چگونه به دوام و زیبایی کار نهایی شما کمک خواهد کرد. مسیر ما برای رسیدن به یک سطح میکروسمنتی زیبا، از بررسی همین لایه‌های پنهان شروع می‌شود.
سوالات متداول درباره اجرای میکروسمنت روی سطوح مختلف
خیر، به هیچ وجه. این کار قطعاً منجر به نمایان شدن خطوط بندکشی و احتمالاً جدا شدن میکروسمنت در آینده خواهد شد. پر کردن بندها و استفاده از پرایمر و مش کاملاً ضروری است.
هزینه زیرسازی بخشی از کل هزینه پروژه است و بسته به وضعیت سطح اولیه شما متغیر است. اما این هزینه برای دوام و کیفیت نهایی کار شماست و نادیده گرفتن آن، در آینده هزینه‌های بسیار بیشتری برای تعمیرات به شما تحمیل خواهد کرد.
بدون شک، ارزیابی اولیه سطح و انجام دقیق و کامل مراحل زیرسازی میکروسمنت. این مرحله تفاوت بین یک پروژه موفق و یک پروژه شکست‌خورده را رقم می‌زند.
